شهید فریدون کشتگر

نام : فریدون

نام خانوادگی : کشتگر

نام پدر : غلامحسین
تاريخ تولد: 1337/9/27
محل تولد: ارومیه
رشته تحصيلي: مهندسی عمران
نام دانشگاه : تبریز
تاريخ شهادت : 1361/2/21
محل شهادت: شلمچه

منبع:www.sajed.ir

زندگی نامه :

سال 1337 در يك خانواده ي مذهبي در شهر اروميه به دنيا آمد و دوران كودكي خود را با آموزشهای مذهبي پدر و مادري مسلمان گذراند .

با سپري کردن دوران كودكي راهي مدرسه شد و دوران تحصيلات ابتدائي تا متوسطه را با نمرات عالي و رتبه ي بالا به پايان رسانده و موفق به اخذ ديپلم متوسطه در رشته ي رياضي فيزيك از دبيرستان فردوسي شد .
در دوران تحصيل دبيرستان چنان لياقت و شايستگي از خود نشان داد كه بارها از طرف مسئولين آموزش و پرورش وقت مورد تشويق قرار گرفت . در اين دوران فريدون عليرغم جو فاسد حاكم بر جامعه ي آن روزها با عنايت به تربيت صحيح خانوادگي خود تحت تاثير مسائل مذهبي قرار گرفت و همگام با پدرش در مجالس مذهبي شركت کرد .ا و با شركت در جلسات يادگيري قرآن و نمازهاي جماعت روح بزرگش را از زنگارهاي موجود جامعه پاك كرد و پرورش داد .
بعد از اتمام دوره ي دبيرستان درآزمون سراسري شركت کرد ودررشته ي مهندسي راه و ساختمان دردانشگاه تبريز با رتبه ي عالي و جزو نفرات ممتاز قبول شد .
زماني كه وارد دانشگاه شد ، زندگي او وارد مرحله ي تازه اي شد و برگ جديدي از زندگيش ورق خورد . اين بار مبارزه ي جدي در مقابل ظلم و ستم رژيم پهلوي آغاز شد و با توجه به هوش سرشار و ذكاوت ذاتيش در دانشگاه نيز از نظر تحصيل زبانزد عام و خاص شد . به هنگام تحصيل در دانشگاه از مسائل اجتماع خود غافل نبود و از نزديك فقر و تباهي حاكم بر جامعه را لمس می كرد.ا و در صف اول مبارزه با عاملين اين فقر و تبعيض بود . همچون مولايش علي ( ع) با فقراء مونس و همدم بود و اكثر اوقات خود را با مردم فقير و مستضعف مي گذراند . در حادثه زلزله ي طبس به كمك مردم رنجديده و فقير آن سامان شتافت . قبل از شكل گيري انقلاب اسلامي ، او با افكار واندیشه های امام (ره)آشنا شد و در هسته هاي مبارزاتي دانشجويان مسلمان به صورت مخفيانه شركت داشت . در قيام مردم قهرمان تبريز كه در 29 بهمن سال 1356 همزمان با چهلم شهداي قيام 19 دي مردم قم اتفاق افتاد ، از طرف ساواك دستگير و به شدت تحت شكنجه و آزار قرار گرفت .
هر وقت در ايام فراغت از تحصيل براي مرخصي به اروميه مي آمد ، لحظه ای از افشاگري و تبليغ عليه رژيم سفاك شاهنشاهي غفلت نمي كرد و در تمام محافل و مجالس از مظالم شاه و خاندان كثيف او سخن مي گفت. در جريان انقلاب شكوهمند اسلامي ايران ، او از افرادي بود كه با روحانيون مبارز شهر اروميه همچون حاج آقا حسني در برنامه ريزي و سازماندهي راهپيمائيها مشورت مي كرد و هميشه به همراه چند تن ازهمرزمانش در پايگاه اوليه ي مبارزين شهر ( مهديه ) حضور داشت .
قبل از پیروزی انقلاب و در روزهای سخت مبارزه با طاغوت ایران,او از مخالفين سر سخت حركتهاي منحرف چپ گرا بود به طوري كه در يكي از تظاهرات كه عده اي از چپي ها قصد به انحراف كشيدن حرکت مردم را داشتند به شدت با آنها بر خورد كرد و جلو اين انحراف را گرفت . بعدها چندين بار از طرف گروههاي چپ مورد تهديد قرار گرفت و هر بار ، راسخ تر به مبارزه ي اسلامي خود ادامه داد .
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در روز 22 بهمن 1357 ه ش همراه گروه مسلحي بود كه در تصرف مراكز نظامي شهر شركت نمود و با استقراردر كلانتري 1 سابق ارومیه به صورت مسلح اقدام به پاسداري از انقلاب اسلامی كرد .
از بینش بالایی برخوردار بود .اودر شوراي امنيت شهر نيز فعاليت مي کرد و در اغتشاشات و نا آرامی های حزب منحرف خلق مسلمان در تبريز ,به مقابله با اين انحراف پرداخت .در حالی که رهبری این حرکت منحرف را آیت الله شریعتمداری یکی از مراجع تقلید آن زمان به عهده داشت.
زماني كه انقلاب اسلامي كم كم جايگاه خود را پيدا كرد و براي تحكيم پايه هاي خود نياز به كار و تلاش مضاعف داشت ،فریدون براي ترميم خرابيها و ساختن ايران آباد ، وارد نهاد خود جوش جهاد سازندگي (سابق)شد و مدتي در كميته ي فرهنگي اين نهاد فعاليت كرد . بعد از مدتي به لحاظ داشتن تخصص فني ، وارد كميته ي فني شد و در نقاط دور افتاده و محروم استان از جمله ماكو و اطراف اروميه ,به خصوص مناطق كرد نشين مشغول كار و تلاش شد .او در اين نهاد آثار و خدمات ارزنده اي از خود به يادگار گذاشت . در راستاي اين فعاليتها در منطقه ي مريوان ، از توابع استان كردستان ، توسط گروهك ضد مردمی دموكرات دستگير و بعد از تحمل شكنجه هاي زیاد, آزاد شد .
با توجه به اينكه فریدون در جهاد سازندگي و در شركت نويد كه تحت سرپرستي شهيد مهدي اميني اداره مي شد ، فعاليت داشت ، به صورت نيمه فعال در سپاه پاسداران اروميه نيز فعاليت و تلاش داشت .
از نظر اخلاقي ، انساني آزاده و بنده اي مخلص ، مقلدي راستين و معلمي عامل بود . از قفس تن رها شده و همچون امامش به ساده زيستن علاقه داشت و از تجملات دوري مي كرد . برای نماز و دعا اهميت خاصي قائل بود . بیشتراوقات آيات شريف قرآن را زمزمه مي كرد و در مراسم دعاي ملكوتي كميل شركت داشت.ا و هميشه اين قسمت از دعاي كميل را تكرار مي كرد : خدایا به ضعف بدنم رحم کن...
از مطالعه ي نهج البلاغه , يادگار مولاي متقيان علي ( ع) لذت مي برد و فرمايشات مولا را آويزه ي گوشش كرده بود و در زندگي شخصي خود عملاً به مورد اجرا مي گذاشت . به اسراف و تبذير حساسيت خاصي داشت و هميشه به خانواده و فاميل سفارش مي كرد كه از پختن دو نوع غذا پرهيز كنند . عامل احكام و تكاليف شرعي بود و در حفظ بيت المال وسواس عجيبي از خود نشان مي داد .
او به روحانيت مبارز و در خط انقلاب و اسلام احترام بيشتري قائل بود و به امام راحل چنان علاقه داشت كه هميشه در كلامش ايشان را« آقا » خطاب مي كرد و شيفته و مطيع او بود . جاذبه و دافعه ي او چنان بود كه مي توان گفت همه ي اقوام و آشنايان شيفته ي حركات و سكنات او بودند و از او به عنوان يك مسلمان واقعي و يك پاسدار حريم اسلام ياد مي كردند . در برخوردهاي اجتماعي و خانوادگي چنان متواضع بود كه حتي به كودكان نيز در سلام دادن پيشي مي گرفت و فرصت اظهار نظر به آنها مي داد و با اين كار باعث باروري و رشد شخصيت آنهامي شد . خيلي كم حرف بود , تنهائي خود را با قرائت قرآن سپري مي كرد . او با متعالي كردن روحش آنقدر به خدا نزديك شده بود كه خداوند هميشه او را در كارهايش ياري مي کرد .
با شروع جنگ تحميلي و تجاوز بعثيان كافر به خاك خونرنگ خوزستان به تبعيت از فرمايش امام خود ، جنگ را سر لوحه ي تمام امورات قرار داد و عازم جبهه هاي نبرد شد و در كنار سرداراني چون شهيد مهدي باكري ، شهيد مهدي اميني و سايرين در ايستگاه هفت آبادان با شجاعت هر چه تمام به مصاف با دشمن زبون پرداخت .او بعد از مدتي مسئول تطبيق آتش بار نيروهاي اسلام در جبهه ي آبادان شد . بعد از اتمام ماموريتش در آبادان ، به اروميه باز گشت و پس از مدتي كوتاه مجدداً هجرتي ديگر آغازکرد و راهي اهواز شد . با رسيدن به منطقه ي جنگي به عنوان فرمانده عمليات مهندسي و پشتيباني جنگ خوزستان شروع به فعاليت نمود و شبانه روز لحظه ای از خدمت به اسلام دريغ نكرد .
در عمليات فتح المبين ، از افرادي بود كه در پيروزي لشكريان اسلام نقش مؤثر داشت . با احداث جاده ي عملياتي كه از مشكل ترين مراحل عمليات فتح المبين به حساب مي آمد ,در پيشا پيش سنگر سازان بي سنگر راهگشاي رزمندگان بود و در محور شوش ( سايت 5 ) با حداث جاده ي جنگي راه را براي نفوذ رزمندگان سلحشور اسلام هموار كرد . بعد از عمليات فتح المبين در عمليات بيت المقدس نيز از خود شجاعت و رشادت نشان داد و اين بار نيز با طراحي و احداث جاده هاي متعدد راه پيشروي رزمندگان اسلام را به طرف مرزهاي سرزمين اسلامي باز كرد . در محور دارخوين خرمشهر با سعي و تلاش و ابتكارات فراوان در زير رگبارهاي توپ و گلوله هاي تانك دشمن ,با احداث سنگر ها و خاكريز ها و همچنين جاده هاي ارتباطي راه پيشروي نيروهاي اسلام را باز كرده و در پيشروي نقش به سزائي داشت .
يكي از همرزمانش در ارتباط با او چنين مي گويد :
من به لحاظ ضروري به اهواز رفته بودم و چون محل به خصوص براي اقامت نداشتم لذا سراغ شهيد كشتگر را از پشتيباني جنگ مستقر در اهواز گرفتم و بعد از ساعاتي پرس و جو بالاخره او را پيدا كردم و با هم به منطقه ي عملياتي فتح المبين رفتيم . فرداي آن روز به من گفت كه ماموريت جديدي به من در منطقه ي آبادان داده اند و از من خواست كه با او به آن منطقه بروم و با دست اندر كاران جهاد پشتياني آنجا جلسه اي داشته باشيم . با هم راهي آبادان شديم و به محل تشكيل جلسه رسيديم . به فاصله ي 30 ثانيه بعد از رسيدن ما خمپاره ي 120 دشمن در همان محل فرود آمد و خوشبختانه در انفجار خمپاره تاخيري رخ داد كه فرصت مناسبي براي تخليه ي محل جلسه بود و اين تاخير در انفجار خمپاره باعث گرديد كه همه ي افراد حاضر در جلسه به موقع محل را ترك كرده و هيچكدام صدمه نديدند . گويا تقدير چنين بود تا مهندس فریدون كشتگر زنده بماند و مسئوليت خطير ديگري را در عمليات بيت المقدس به عهده بگيرد .
فريدون كشتگر پس از مدتها تلاش شبانه روزي در جبهه هاي جنوب و در پست فرماندهي مهندسي عمليات در محور هاي مختلف جبهه ، سر انجام بیست ویک اردیبهشت 1361 ، هنگامي كه با چهره اي نورانی و اراده ای الهی از سنگر خود خارج شده و به سوي بلدوزر مي رفت تا مشغول ساختن جان پناه براي رزمندگان شود در كنار بلدوزر با يكي از رانندگان مشغول صحبت مي شود و در اين حين گلوله ي توپي در روي بلدوزر فرود آمده و منفجر مي شود و و به مقام والاي شهادت نايل مي شود .او وصیت نامه اش را یکماه قبل از آن نوشته بود.

وصیت نامه :

انسان در طول زندگي خود هر لحظه در برابر آزمايشي از طرف پروردگارش قرار دارد و ارزش هر كس بستگي به آن دارد كه چگونه از اين امتحانات بيرون بيايد . انسان براي ماندن و زندگي كردن دائمي در دنيا آفريده نشده است . انسان بايد از فراز و نشيبها عبور كند ,خدا را ملاقات نمايد آري بايد انسان در راه الله رنج ببرد تا او را ملاقات كند . اين سرنوشت انسان است ,بزرگي هر روح به اندازه ي رنجي است كه در راه الله مي برد . روحهاي بزرگ همواره به رنجهاي بزرگي مبتلايند . مگر نه اينكه حسين, اين روح بزرگ آفرينش بايد بزرگترين رنجها را برد و در بزرگترين امتحانها شركت جويد ,ما كه شيعه هستيم بايد از او پيروي كنيم . بايد همچون او گوشه اي ساخت و از اينجا كوچيد ، زيرا كه دنيا نه جاي ماندن است و نه ارزش ماندن را دارد آنهم زماني كه اسلام عزيز مورد هجوم جهانخواران و ايادي قرار گرفته است.
چگونه مي توان بدور از صحنه ي درگيري حق و باطل به زندگي روزمره تن داد .بايد شهادت و مرگ سرخ را برگزيد تا براي هميشه از مرگ سياه رهايي يافت . تازه ما كه باريختن خون خود در راه خدا كم كاري نكرده ايم ، تنها امانت را به صاحبش بر گردانده ايم . من كه در طول زندگي كاري براي اسلام نكرده ام شايد با خواست خدا ريخته شدن خونم موجب آمرزش گناهان و پيشرفت اسلام عزيز شود . اگر در دنياي شما مي ماندم چه مي كردم . آيا زندگي در جوار رحمت خداوندي كه مژده اش را داده است با مرگ تدريجي كه زندگيش نام نهاده اند مساوي است .
پدر و مادر مهربانم شما مرا از دست نداده ايد مرا به خدا قرض داده ايد, هديه كرده ايد.
يقرض الله قرضا حسنا فيضاعفه له...
مادر مهربانم مرا خدا به تو داده بود ، تو نيز به او برگرداندي . پس آيا خدا برايت كافي نيست . بايد با متانت بسيار بر اين مصيبت صبر كني ,صبري نيكو ، صبري كه در آن شكايتي نباشد تا خداوند پاداشت را بدهد وقتي اين شهادت را براي خدا و به خواست خدا و در راه خدا دانستي اين مصيبت بر تو آسان خواهد شد .
از پدر و مادر و برادران و خواهرانم مي خواهم كه بعد از شهادت من صبر و تقوي را پيشه خود كنند و محور تمام كارهايشان را خدا قرار دهند .
برادران تنهاقرآن و خط امام خميني است كه مي تواند ما را از انحرافات فكري رهايي داده و به سوي قرآن روي آورد و آن را همانگونه كه هست دريافت و به آن عمل كرد . بايد با تمام قوا براي خدا و انقلاب اسلامي كار كرد و در اين راه هيچ سستي به خود راه نداد . نبايد نقصهاي خود و احياناً ديگران را نقص انقلاب دانست . نقصهاي افراد و جهت گيريهاي غلطي كه منشاء هواي نفساني است همچون كفي بر روي رود خروشان انقلاب هستند ,كفها از بين رفتني هستند و رود به راه خود ادامه خواهد داد . مطرح كردن كفها نبايد وجود جريان اين رود خروشان را مورد ترديد قرار دهد . تازه اگر هم احياناً بعضي افراد براي غير خدا كار مي كنند نبايد روي ما تاثير منفي بگذارد ، هرقدر عقيده ي ما در راه حركت به سوي الله تحت تاثير شرائط تغيير كند همانقدر بي بنياد است . بچه ها بياييد همديگر را دوست بداريم و براي خدا كار كنيم و در ضمن كار به جاي مشغوليت با ديگران با خدا مشغول باشيم . آيا هنوز به اين نتيجه نرسيده ايم كه كار براي غير خدا موجب تفرقه و بيهوده است پس بايد براي خدا زندگي كرد و براي او مرد و اين كشتن مرگ سياهي است كه همواره در انتظارمان به سر مي برد.
خدايا اينك به سوي تو آمده ام و از همه به سوي تو گريخته ام . با تمام گناهانم دعايم را پذيرا باش و مرا به آرزويم برسان . خدايا چون غم ها هجوم آورند تو خود توشه ي من باش . خدايا من ديگر طاقت دوري تورا ندارم, مرا از نظر به كرامتت محروم مفرما .
خداي من فرداي قيامت مرا به ديدار خود شاد گردان . خداوندا مرا به قسمت خود راضي و قانع گردان و از سر تقصيراتم بگذر . آري خداي من تو آخرين و تنها گريز گاهي هستي كه يافته ام . خدايا مرا از زمين گيري و وابستگي ها نجات ده و به سوي خودت بخوان .
« هب لي كمال الانقطاع اليك »
الهي خدايا قلبم را از عشق خودت لبريز كن تا چشمم را تواناي تحمل آن نباشد و خونم در راه تو ريخته شود و روحم به سوي تو به پرواز در آيد .
آمين يا رب العالمين با آرزوي پيروزي هر چه سريعتر حق بر باطل.                     

فريدون 22/1/61